Bekentenis van een voormalige alcoholist.

Ik bereikte een dieptepunt en besloot dat het tijd was om eruit te komen.

Alcoholisme. Deze verschrikkelijke ziekte sluipt altijd op de een of andere manier onopgemerkt de kop op.

Waar ligt de grens die gewoon plezier scheidt van een ziekte die niet alleen het lichaam, maar ook de geest aantast? En hoe kom je af van een verslaving die het leven, de carrière en de relaties met dierbaren vernietigt?

Voor een antwoord op deze vragen hebben we ons tot een persoon gewend die alle stadia van bewustwording en acceptatie van het probleem heeft doorlopen en heeft kunnen genezen. Zijn naam is Willem Jansen, en hij wil anderen helpen omgaan met ernstige verslavingen door zijn eigen voorbeeld.

- Willem, vertel me hoe het allemaal begon?

- Dit probleem kwam in mijn leven toen ik al een redelijk volwassen persoon was. Ik had al een gezin, kinderen, een positie in de samenleving en een goede carrière. En ik raakte het bijna allemaal kwijt. Er was letterlijk nog maar een stap over.

Er is niets bijzonders aan mijn verhaal. Ik beschouw het begin van mijn ziekte als het moment waarop ik promotie maakte op het werk. De nieuwe functie bracht meer verantwoordelijkheid met zich mee en vereiste voortdurende interactie met mensen.

Ik was zowel fysiek als mentaal erg uitgeput. Het begon allemaal met het zogenaamde 'weekendalcoholisme'. Ik overstemde alle vermoeidheid die zich tijdens de werkweek had opgehoopt met alcohol. En dat was helemaal niet zo angstaanjagend, somber en vies als het wordt afgebeeld in anti-alcoholreclames.

– Hoe was het?

Nou, zo ging het. Je komt thuis van je werk en schenkt meteen een glas goede whisky in om niet alle negativiteit die zich gedurende de dag heeft opgehoopt over te dragen aan je dierbaren. Je humeur verbetert onmiddellijk, de warmte verspreidt zich door je hele lichaam, en de vermoeidheid verdwijnt.

Je zet goede muziek aan, eet en blijft nippen aan een glas. En je neemt niet de hele avond afscheid van dit glas en vult het bij als dat nodig is. Zo begint een driedaagse eetbui tot aanstaande maandag.

– Op welk punt werd weekendalcoholisme geen gewoon plezier meer, maar een probleem?

- Het is moeilijk te zeggen. Alles gebeurde geleidelijk en onopgemerkt voor mij. Ik begon mezelf halverwege de week al toe te staan om mijn gevoelens te 'doven' met alcohol. Maandag was niet langer het 'stop'-teken dat het was.

Het probleem groeide als een sneeuwbal. En alcohol was niet langer een middel om stress te verlichten. Het begon het leven volledig te domineren.

Ik begon vrij te nemen van mijn werk om een eetbui te hebben. Ja, vroeger dronk ik om mijn gedachten af te leiden van het werk, maar nu begon ik vrij te nemen van mijn werk om te drinken.

– Op welk punt besloot je om te vechten?

- Weet je, tot voor kort wilde ik niet toegeven dat ik ziek was. Ik dronk omdat het een slechte dag was. Ik dronk omdat ik gisteren dronk en me vandaag slecht voelde. Ik zocht voortdurend excuses. Het besef kwam onverwacht en heel abrupt.

Ik voelde me als een koude douche over me heen stromen toen ik mijn veertienjarige dochter eens vroeg waarom ze haar vriendinnen niet had uitgenodigd. Ze antwoordde dat ze zich voor mij schaamde. Ze schaamde zich ervoor dat ik altijd dronken was.

Op dat moment schaamde ik me zo voor mezelf en was ik zo bang... Ik besefte eindelijk dat ik letterlijk aan het sterven was. Ik verdronk in alcohol en verspilde mijn leven. Ik denk dat ik mijn dieptepunt had bereikt. En ik besloot dat het tijd was om eruit te komen.

Ik begon te zoeken naar een manier om, zoals een reddingsboei, uit dit diepe gat te klimmen.

Heb je een oplossing gevonden?

- De narcotoloog bij wie ik hulp zocht, adviseerde me dit medicijn. Het heet Alkotox.

Alkotox heeft me geholpen om de psychologische afhankelijkheid van drank te overwinnen. Het voelde als het omzetten van een schakelaar in mijn hoofd - en ik wilde niet meer drinken. Dankzij dit middel zag ik de oplossing voor al mijn problemen niet langer in de bodem van een glas, en begon ik te genieten van nuchterheid. Bovendien helpt het lichaam te reinigen en de organen die door alcohol zijn beschadigd te herstellen. Dankzij dit medicijn kon ik mijn gelukkige leven, mijn gezondheid en de liefde van mijn kinderen herwinnen. Nu zijn ze trots op me en niet meer beschaamd.

Op dit moment ben ik al 3 jaar nuchter en heb ik geen enkele drang om te drinken.

- Willem, wat zou je mensen met een alcoholverslaving willen meegeven?

- Stop en houd op met jezelf te vernietigen. Een echt gelukkig leven kan alleen worden geleefd in nuchterheid. Al het andere is een surrogaat.

Van de redacteur: Onthoud dat alcohol niet alleen de lichamelijke gezondheid vernietigt, maar ook de persoonlijkheid. Als u het probleem begrijpt en accepteert, heeft u uw eerste stap naar herstel al gezet en heeft u de kans om alles te veranderen.

Nu kunt u Alkotox op de website van de fabrikant kopen tegen een gereduceerde prijs.

Opmerkingen

  • Teun de Groot
    Deze remedie heeft mij ook geholpen. Natuurlijk nam ik geen vrij van mijn werk om te drinken, maar toen ik merkte dat ik vier dagen per week dronk, werd ik bang voor mezelf. Na Alkotox verdween het verlangen om te drinken volledig.
  • Sophie de Boer
    Ik heb mijn vader duizend keer zulke woorden verteld... tevergeefs.
  • Lucas Bakker
    Met Alkotox ben ik niet alleen van mijn verslaving afgekomen, maar heb ik ook mijn lever hersteld. Anders was de hepatose al begonnen... nu is alles eindelijk in orde.
  • Emma Hendriks
    Je hebt het goed gedaan! Je bent op tijd tot bezinning gekomen. Niet iedereen laat zich overtuigen door de woorden van een kind. Je bent waarschijnlijk een heel liefhebbende vader.
  • Laura Jacobs
    Alkotox heeft mijn vader ook geholpen om te stoppen met drinken. Hij heeft nu al een jaar geen glas meer aangeraakt.
  • Jeroen Mulder
    Goed gedaan!
  • Sander Kuijpers
    Een verzoek ingediend, bedankt.
  • Lars Visser
    Het was heel moeilijk om van de alcoholverslaving af te komen. Ik had altijd medelijden met mezelf als ik dacht dat ik nog even zou stoppen met drinken. Uiteindelijk kwam ik in aanraking met Alkotox via een vriend van een narcoloog. Ik bestelde het, probeerde het, ik vond het leuk. En weken later had ik helemaal geen zin om te drinken.
  • Timo van den Berg
    Het is jammer dat niet iedereen het licht kan zien en begrijpen dat ze echt ZIEK zijn.
  • Thomas van Dijk
    In ieder geval heb ik me voor mijn kinderen bij elkaar weten te houden.

Achterlaten van een reactie

Uw reactie is in afwachting van moderatie.
Uw reactie is verzonden voor moderatie